هفته آخر هفت ماهگی گل پسرم

عزیز مامان

چندروزی بود که زیاد عطسه میزدی و سرفه میکردی دیروز رفتیم دکترکه گفت شکرخدا چیزی نیست  و ی کم سرما خوردی و  دارو داد که  این دارو عجیب خوابالودت میکنه و من اصلا دوست ندارم.

دیروز تو مطب حکایتی داشتیم

نشسته بودیم در انتظار نوبت،شما هم طبق معمول مشغول نظاره کردن اطرافت بودی،ی دختره 3،4 ساله نشسته بود کنارمون تا دیدیش شروع کردی از خودت صدادر اوردن ..هه..هه..اگه..،هرچی تو سعی میکردی وخودتو از بغلم جدا میکردی و دستتو میبردی طرفش،اون البته بعدش فهمیدم اسمش نرگسه،حتی ی نیم نگاهی بهت نکرد.توجه همه جلب شده بود وهمه برا خودشون ی پا روانشناس شده بودن واز سیاست نرگس خانم و زودجوشی و اجتماعی بودنت حرف میزدنو اینکه ذات آدما از بچگیشون مشخصه،نمیدونم چقدر حرفشون علمیه،ولی کلا بچه ها رو خیلی دوست داری انشاله که همیشه همینطور بمونی.

البته بعد نرگس خانوم نوبت ی آقاپسری بود که البته چون سرماخورده بود مامانش معذرت خواهی کرد وگفت که میترسه بیارتش که مبادا ازش سرما بگیری.

اینم بگم که دکترت هم خیلی دوستت داره اوایل خیلی خشک برخورد میکرد و فقط چند کلمه میگفت اما دیروز..عزیزم..خشکلم..آفرین.. وما هم متعجب..   دفعه قبل هم که برای چکاب رفته بودیم دکترت مترو آورد که دور سرتو بگیره که شما امون ندادی و سریع مترو گرفتی کردیش تو دهانت، دو سه باری این کار تکرار شدو دکتر حسابی از دستت خندش گرفته بودو ما هم به این نتیجه رسیدیم که ا..ا ..این دکتر گرامی شما هم بلدن بخندن..

داریم بسال نو نزدیک میشیم خدا میدونه که تو اون دوران بچگی و حتی دوران دانشجویی چقدر این وقتارو دوست داشتم و چه هیجان و ذوقی برا اومدن بهار و عید داشتم..اما حالا زیاد برام فرقی نمیکنه..همه ایام خدا خوبن..فقط خداکنه حال و هوای بچگیام یادم نره تا بتونم در آینده همه جوره درکت کنم.

ادامه مطلب دوستای نازنینم:

اینم چندتا عکس از چند روز آخر هفت ماهگی

امیرحسین جون بعد حموم