امیرحسین، گلی از بهشت

و اینک که مشغول نگاشتن این سطور هستم چند روزی بیشتر تا پایان سومین مهر از کودکی جگرگوشه مان  نمانده، نمیدانم فصل خزان جادویش چیست که در اعماق ذهن و روحمان ریشه دوانده و اینطور ما را عاشق خویش کرده با مهرش جوانه های امید در دلت روشن می شود و شعله ی آموختن نیز همزمان زبانه می کشد، در نیمه اش که شروع برگ ریزان و تجلی قدرت خداست "لتسکنوا"یش  عاشقانه برایت به اراده اش رقم خورده و پایانش را چه زیبا برایت تصویر کرده با یادآوری تولد عزیزت.."پدرت" هر چند که تقریبا مطمئن باشی نه سال تولدش و نه روز تولدش آن است که در شناسنامه اش درج شده.              &n...

امیرحسین اینروزها (25 ماهگی) به اسب می گوید: "اَبست" (سه حرف آخر ساکن اند) پ.ن:  ثبت پست های کوتاه اینچنینی را نمی پسندم اما میدانم با خواندن دوباره و چند باره ی این پست(به شرط حیات) لحظات خوش و وصف ناپذیری برایم تداعی می شود 

امروز روز عرفه بود روز استجابت دعا... ملتمس دعاییم از تمامی دوستان به مراسم دعا زیر آسمان خدا نرسیدیم ولـــــی ...بهمراه پسرک از پشت پنجره نظاره گر دستانی که رو به آسمان بلند شده بودیم.   ...

همین چند روز پیشتر بود که تصمیم گرفتیم برای بار ِ(؟) نهم یا دهم، امیرجانمان را به پیرایشگاه ببریم، نیم ساعت قبل رفتن پسرک نشستیم دور ِ هم و شروع به صحبت کردم از شخصیت ِ(!) مورد علاقه ی اینروزهای پسرک که نامش شیر جنگل (شیر دَنگل) است  تا معرفی قیچی و غیره و ذلک... در کمال ناباوری به هنگام مراجعت پدر و پسر یعنی درست زمانی که منتظر یک چهره ی اشک آلود و بغض کرده و گریان بودم که بمحض باز شدن در بیاید و گزارش کار بدهد با یک فرشته ی متعجب روبرو بودم که دستش را روی موهایش گذاشته بود و می گفت:"عمو...شونه" پسرک یکی دیگر از نشانه های "مردشدنش" را نیز بر ما نمایان ساخت.     ...

تصاویری از پسرک را که مشغول نقاشی است به جهت ماندگاری و یادگاری در ادامه مطلب میگذارم . روزهای اولی که بابا برایش رنگ انگشتی خریده بود به محض استفاده و رنگی شدن انگشتان، معترض می شد و میخواست که دستش را با آب بشوییم اما حالا تا کل دفتر یا دیواری که در اختیارش قرار می گیرد را با همکاری مادرش رنگی نکند دست بردار نیست.         ...

پسرک دوروزی است در جواب سوال ِ اسمت چیه؟ پاسخ می دهد: " آخا اَمیروسین" در جواب سوال ِ بابا اسمش چیه؟ پاسخ می دهد: "محَمَد" اینروزها علاقه اش به اقامه نماز نیز زیاد شده و نمازش را با نوای دلنشین " الله محَمَد" می خواند.

اصولا انسان ها وقتی در مورد خوب یا بد بودن مسئله ای و مفید یا مضر بودنش دودلند و بین عقل و نفسشان به نوعی درمانده اند..مضراتش را خوانده اند و شنیده اند و گاها دیده اند اما لذت داشتن و استفاده از آن را نیز چشیده اند..مدت ها به حذفِ کاملش  فکر کرده اند اما نتوانسته اند...به اعتقاد ِ من برای دست به کار شدن و اراده کردن، به یک نیروی محرک قوی نیاز دارند حال می خواهد این نیروی محرک از جانب همان مسئله فوق الذکر باشد،  اینجاست که می گویند "عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.." بله چهارشنبه 26 شهریور که کارشناش برنامه خانواده بطور صریح از حذف کامل تلویزیون و مضراتش صحبت کرد تلنگری شد تا ترک اعتیادمان به صرفا روشن بودنش را شروع کر...